In het jaar 2015 hebben de Nederlandse ‘start-ups’ gezamenlijk zo’n 428 miljoen euro aan investeringen gedaan. Dat is iets minder, met een verschil van 70 miljoen, dan het jaar daar voor. Voor deze investeringen werden meestal vormen van Crowdfunding en Microkrediet gebruikt, met daarnaast ook durfinvesteerders. Wat zegt dit nu eigenlijk? Onze maatschappij is aan het veranderen. Het vaste contract (in loondienst) sterft uit en flexwerker’s als ZZP’ers en Freelancers worden de norm.
Maar gaat dit nu wel de goede kant op? Stel je bent werkloos en je uitkeringsperiode loopt af. Je hebt geen werk kunnen vinden wat resulteert dat je zonder inkomsten komt te zitten. Dan zijn er 2 optie’s, namelijk een bijstandsuitkering aanvragen, of voor jezelf beginnen als ondernemer. Maar wat als je geen ondernemer bent? Jezelf geen ondernemer voelt? Je word gedwongen om iets te gaan doen om het hoofd boven water te houden. En wat als je voor de bijstanduitkering kiest en een koophuis bezit met een hypotheek? Kans is groot dat je afgewezen wordt omdat je ‘kosten’ te hoog zijn… En wat als je microkrediet aanvraag om te starten als ondernemer afgewezen wordt? Wat doe je dan?
In de kranten kwamen we het afgelopen jaar ook ander opvallend nieuws tegen over de Nederlandse arbeidsmarkt. Mensen met een allochtoons klinkende achternaam hebben 2x minder kans om uitgenodigd te worden voor een sollicitatiegesprek. Maar we wonen toch in een multiculturele samenleving? Waarom zien we in Nederland in veel branche’s de multiculturele afspiegeling niet terug op de werkvloer? Gek eigenlijk want Nederland heeft sinds de wederopbouw veel overgenomen uit andere culturen maar wellicht wordt het eens tijd om wat ‘nuttiger’ zaken te kopiëren. We lopen op dit specifieke vlak blijkbaar echt achter. Bij onze buren in Groot Brittanië is deze situatie in de 50-er jaren van de vorige eeuw al opgelost. Door ingrijpen van de overheid. Een bedrijf mag niet discrimineren op leeftijd of achtergrond. Iemand met de juiste opleiding, ervaring en competenties moet in aanmerking kunnen komen voor de desbetreffende openstaande functie. Ongeacht, kleur, religie, of (achter)naam.
Daarnaast is er een probleem dat bedrijven liever iemand aannemen van 20 t/m ±35 jaar oud. Maar wat gebeurd met de mensen vanaf 35 t/m 65? De ± 20 tot 30 jaar ervaring zet je als bedrijf zo buiten de deur. De coaching die ten goede komt voor jongen werknemers, zet je zo buiten de deur. Want hoeveel ervaring heeft een ±25-jarige? Is het niet beter voor deze groep om iets langer door te studeren om zo in hen te investeren en daarmee in de maatschappij? De 40-plusser kan doorwerken tot aan het pensioen. Economisch gezien ook beter daar de belastingheffing voor een 20 t/m 35 jarige minder is dan voor een 40-plusser.
Historisch gezien zijn we een altijd een land geweest van goede handelaren. Of het nu voedsel, specerijen, of slaven waren. Maar ook de ontwikkeling van de beurs is in onze contreien ontstaan. De roep om de Nederlandse identiteit wordt steeds groter maar die is niet meer hetzelfde als in 1950. Zullen we gewoon even terug naar de tekentafel gaan? Detailhandels reus V&D en winkels als DA komen in zwaar water terecht en stevenen af op een faillisement. ABN AMRO schrapt ± 7000 banen en de RABOBANK gooit er ook nog eens een zelfde aantal tegen aan. Ook de Belastingdienst gaat steeds meer ‘digitaal’ en ook daar gaat dat banen kosten. Dat wordt weer een flinke pluk werklozen in 2016 er bij, die naar verwachting ook minder (snel) werk kunnen vinden en -al dan niet gedwongen- het ondernemerschap gaan omarmen.
Met dit toch al grote aantal ZZP’ers die de laatste jarent op de markt zijn gekomen is het niet makkelijker geworden voor de Belastingdienst. Luisterend naar anderen vermoed ik dat twee derde van de Nederlanders begrijpen waarom we belasting moeten betalen. Het is de kruiwagen van onze economie. Hoe meer belastingen we betalen, hoe beter het is voor onze maatschappij. Dat is natuurlijk waarom de overheid ze heft. Daarmee wordt gezorgd voor een prettige infrastructuur in ons land, maar ook voor het ‘spek’ op de benen in barre tijden, bijvoorbeeld een recessie. Wat sommigen dienen te snappen is dat zonder belastinggeld we direct naar het niveau van een derde wereld land afzakken. Dat is in weze het verschil. In dienstverband betaald je werkgever een deel van je looneffening, als zelfstandige moet je het zelf afdragen. Dat ben je verplicht. Boekhouder’s en Accountancybureau’s die mensen en bedrijven helpen om minder belastingen te betalen, is op korte termijn wellicht leuk, maar uiteindelijk snij je jezelf in de vingers.
Ik hoop dat de overheid meer bescherming gaat bieden voor de ZZP’ers en Freelancers onder ons, want zij worden de waterdragers van onze economie. Misschien is een verplichting van een speciaal ‘contract’ tussen werkgever en ZZP’er een oplossing, zodat er i.i.g. voor de ZZp’er een overeenkomst op papier staat. Het instellen van een vaste betalingstermijn richting ZZP’ers zou volgens mij ook een welkome aanvulling zijn. I.p.v. 30 dagen naar 14 dagen. Het doet goed om te lezen dat sommige multinationals zelf al een verandering als deze hebben doorgevoerd. Het overgrote deel van de bedrijven / werkgevers hebben geen idee wat een ZZP’er dient af te dragen en het ook voor hen overzichtelijk dient te blijven. Ook ZZP’ers hebben per maand en kwartaal betalingsplichten…
Waar ik zorg over heb zijn de geluiden die tot me zijn gekomen dat minder mensen in 2016 zich minder of niet willen verzekeren. Men moet door de financiële situatie kiezen tussen voedsel, dak boven het hoofd en de verzekering. In Nederland. In 2016. Zo ver is het dus al gekomen.
Geld is een (soort) cyclus, je kunt het blijven recyclen. Als we als een maatschappij beter zouden samenwerken met elkaar en de situatie eens vanuit een andere invalhoek bekijken, kunnen we de problemen in ons land zelf prima oplossen. We kunnen niet standaard de schuld afschuiven naar bijv. de overheid. Ieder is ook verantwoordelijk voor zijn eigen leven en als samenleving dienen we ook naar unieke oplossingen te zoeken. We kunnen blijven zeggen dat het moeilijk is maar dat helpt het probleem niet oplossen. Het is frustrerend voor iedereen die probeerd uit een situatie te komen, maar met een constructieve insteek, samenwerken en een goed plan moeten we er gezamenlijk uit kunnen komen.
Ik wens iedereen een voorspoedig, gezond en gelukkig 2016!